de laatste loodjes

Al vroeg vertrekken we uit Eceabat om snel de nodige kilometers te maken want we willen in een dag of vier thuis zijn.We rijden vlot door het europese deel van Turkije en passeren zonder problemen de grens met Bulgarije.Als je door dit land rijdt kun je nauwelijks begrijpen dat deze staat deel uitmaakt van de EU.Het is een uitgemergeld land, dat een troosteloze indruk maakt.Vervallen huizen, schamele dorpen,bebouwing sterk verouderd en in slechte staat van onderhoud.De wegen zijn bijzonder slecht.In de buurt van Sofia overnachten we in een motel aan de autobaan of wat daarvoor doorgaat.Als we de andere dag,het is zondag,weer op weg gaan en we slechts een paar kilometer hebben gereden, worden we aangehouden door de politie.We blijken ca 90 km per uur te hebben gereden op de rondweg bij Sofia.De politieagent vertelt ons dat de maximale snelheid op deze weg 60 km per uur is.Er dreigt een boete die we op het politie bureau in Sofia moeten gaan betalen.We hebben geen enkel bord met een snelheidsbeperking gezien,maar de brave borst is moeilijk te overtuigen.Na veel gepraat weten we een boete te voorkomen.We rijden een kilometer of veertig met wisselende snelheden tussen 40,60 en af en toe 90 km per uur over een van de armzaligste wegen van Europa.We durven niet hard te rijden want het wemelt van politie en we krijgen de indruk dat Bulgarije nog steeds een politiestaat is.Uiteindelijk bereiken we tot onze opluchting Servie.Ondanks alle ellende in dit land is deze staat er veel beter aan toe dan Bulgarije.Landerijen,wegen huizen en fabrieken zien er veel beter uit.Ook het bergachtige landschap maakt een toegankelijker indruk.Al snel passeren we de grens met Kroatie.Nu krijgen we echt het idee in Europa te zijn.Het is een schitterend land.Aan alles kun je zien dat hier veel wordt geinvesteerd in de opbouw van dit land.Via een goed onderhouden moderne autobaan bereiken we de hoofdstad Zagreb,een welvarende stad met prachtige gebouwen en veel cultuur.We bezichtigen het centrum van de oude stad.Deze sfeervolle stad willen we nog wel eens bezoeken.Na Zagreb zetten we echt de sokken erin; we rijden in hoog tempo door Oostenrijk en vervolgens,na een overnachting in de buurt van Regensburg, met nog hogere snelheid door Duitsland om uiteindelijk op dinsdagmiddag om ca 5 uur thuis te arriveren.Het einde van een uitdagende,boeiende en avontuurlijke reis van meer dan 12.000 kilometer.Met Willem en Heleen drinken we ter afsluiting in opperbeste stemming een goed glas wijn.We hebben genoten!!